Το Στιλ Του Παραγγέλματος και του Αυτοελέγχου: Διαφορές ως προς τους Προσωπικούς Προσανατολισμούς, το Κλίμα Παρακίνησης, και την Αντίληψη Αθλητικής Ικανότητας σε Πρόγραμμα Διδασκαλίας Αντισφαίρισης

Στυλιανός Πατμάνογλου, Νικόλαος Διγγελίδης, Κωνσταντίνος Μάντης, Λαμπρινή Παπαπέτρου,& Αλέξανδρος Μαββίδης

ΤΕΦΑΑ, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης,

ΤΕΦΑΑ, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η αξιολόγηση δυο στιλ διδασκαλίας για την αποτελεσματικότερη εκμάθηση της αντισφαίρισης σε παιδιά δημοτικού σχολείου. Στην έρευνα συμμετείχαν 307 μαθητές Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού (160 αγόρια και 147 κορίτσια) από 7 δημοτικά σχολεία της Θεσσαλονίκης, ηλικίας 11-12 ετών (ΜΟ=11±0.6). Οι μαθητές διαχωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: α) η πρώτη πειραματική ομάδα διδάχθηκε για 10 μαθήματα (1 φορά την εβδομάδα) το αντικείμενο του τένις με βάση το στιλ του παραγγέλματος, β) η δεύτερη πειραματική ομάδα διδάχθηκε για 10 μαθήματα (1 φορά την εβδομάδα) το αντικείμενο του τένις με βάση το στιλ του αυτοελέγχου και γ) η ομάδα ελέγχου όπου δεν έγινε καμία παρέμβαση. Πραγματοποιήθηκαν 2 με- τρήσεις (πριν και μετά το τέλος της παρέμβασης). Όλες οι κλίμακες είχαν υψηλό βαθμό εσωτερικής συνοχής (α>.60). Στα αποτελέσματα από την ανάλυση διακύμανσης για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις, βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων ως προς α) τον προσανατολισμό στο «εγώ» και β) την αντίληψη αθλητικής ικανότητας. Επίσης, διαπιστώθηκαν διαφορές μεταξύ αρχικής και τελικής μέτρησης ως προς τις στάσεις για το άθλημα της αντισφαίρισης. Τo κύριο ίσως συμπέρασμα που εξάγεται από την έρευνα είναι ότι το στιλ του αυτοελέγχου αποτελεί μια χρήσιμη εναλλακτική πρόταση στη διδασκαλία δεξιοτήτων σε παιδιά δημοτικού.

Λέξεις κλειδιά: μέθοδος διδασκαλίας, στιλ διδασκαλίας, στιλ αυτοελέγχου, αυτορύθμιση, αντισφαίριση.