Σύγκριση Προγραμμάτων Άσκησης με και Χωρίς Μπάλα για τη Βελτίωση της Μέγιστης Ταχύτητας, της

Αντοχής στην Ταχύτητα και του Κατακόρυφου Άλματος σε Νεαρούς Ποδοσφαιριστές Ηλικίας 14-15 Ετών

Παναγιώτης Ζαφειρίου, Χρήστος Χριστοφορίδης, & Αντώνης Καμπάς,

Ιωάννης Ντουρουντός, & Κυριάκος Ταξιλδάρης

ΤΕΦΑΑ, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να βρεθεί η επίδραση από την εφαρμογή προγραμμάτων άσκησης με και χωρίς μπάλα, στην ταχύτητα, στην αντοχή στην ταχύτητα και στο κατακόρυφο άλμα 120 ποδοσφαι- ριστών ηλικίας 14-15 ετών. Οι νεαροί δοκιμαζόμενοι χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες των 40 ατόμων: α) πειραματική ομάδα εξάσκησης με μπάλα (ΠΟ-Μ), β) πειραματική ομάδα εξάσκησης χωρίς μπάλα (ΠΟ) και γ) ομάδα ελέγχου (ΟΕ). Πραγματοποιήθηκαν αρχικά και τελικά τεστ αξιολόγησης της μέγιστης ταχύτητας (σπριντ 40μ), της αντοχής στην ταχύτητα (6x40μ) και του κατακόρυφου άλματος (με υποχωρητική φάση), με ενδιάμεση εφαρμογή των προγραμμάτων άσκησης διάρκειας 15 εβδομάδων, με συχνότητα τρεις προπονητι- κές μονάδες ανά εβδομάδα. Κατά τη διάρκεια του τεστ μέγιστης ταχύτητας έγινε καταγραφή της καρδιακής συχνότητας, ενώ κατά το τεστ αντοχής στην ταχύτητα έγινε καταγραφή της καρδιακής συχνότητας και της συγκέντρωσης του γαλακτικού οξέος. Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης με δύο παράγοντες, εκ των οποίων ο ένας ήταν επαναλαμβανόμενος (Two-way ANOVA Repeated Measures). Στα αποτελέσματα διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση, μεταξύ αρχικής και τελικής μέτρησης, και στις δύο πειραματικές ομάδες στη μέγιστη ταχύτητα (p<.001), στην αντοχή στην ταχύτητα (p<.001), στην καρδιακή συχνότητα στα τεστ μέγιστης ταχύτητας (p<.001) και αντοχής στην ταχύτητα (p<.001) και στη συγκέντρωση του γαλακτικού οξέος στο τεστ της αντοχής στην ταχύτητα (p<.001), ενώ στο κατακόρυφο άλμα δε βρέθηκε σημαντική βελτίωση. Όσον αφορά την επίδραση του παράγοντα ομάδα, παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις τελικές μετρήσεις, μεταξύ των 1ης-3ης και 2ης-3ης στο σύνολο των υπό μελέτη μεταβλητών (p<.001), πλην του κατακόρυφου άλματος. Συμπερασματικά, διαπιστώθηκε ότι η συστηματική προπόνηση της ταχύτητας μπορεί να βελτιώσει την μέγιστη ταχύτητα και την αντοχή στην ταχύτητα και να μειώσει τα επίπεδα του της καρδιακής συχνότητας και του γαλακτικού οξέως, ενώ α- ντίθετα δεν επιφέρει σημαντικές διαφοροποιήσεις στο κατακόρυφο άλμα.

Λέξεις κλειδιά: ποδόσφαιρο, μέγιστη ταχύτητα, αντοχή στην ταχύτητα, κατακόρυφο άλμα, καρδιακή συχνότητα, συγκέντρωση γαλακτικού οξέος.