Ανίχνευση Διατροφικών Διαταραχών σε Αθλήτριες Υψηλού Επιπέδου του Υγρού Στίβου

Αγγελική Δούκα1, Εμμανουήλ Σκορδίλης1, Δήμητρα Κουτσούκη1, & Γιάννης Θεοδωράκης2

1 Εργαστήριο Προσαρμοσμένης Κινητικής Δραστηριότητας/ Αναπτυξιακών και Κινητικών Διαταραχών,

ΤΕΦΑΑ, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

2Εργαστήριο Ψυχολογίας της Άσκησης και Ποιότητας Ζωής, ΤΕΦΑΑ, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Περίληψη

Σκοπός της μελέτης ήταν να ανιχνεύσει τις Διαταραχές Διατροφής (ΔΔ) σε αθλήτριες υψηλού επιπέδου του υγρού στίβου (κολύμβηση, υδατοσφαίριση και συγχρονισμένη κολύμβηση). Στην έρευνα συμμετείχαν 76 αθλήτριες εθνικών ομάδων (κολύμβησης, υδατοσφαίρισης και συγχρονισμένης κολύμβησης) με μέσο όρο ηλικίας τα 20 χρόνια περίπου, οι οποίες προσεγγίστηκαν κατά τη διάρκεια της προαγωνιστικής περιόδου προετοιμασίας. Οι ΔΔ ανιχνεύθηκαν με την Κλίμακα Διατροφικών Στάσεων ΕΑΤ-13, που περιέχει 13 ερωτή- σεις, ομαδοποιημένες στους παρακάτω παράγοντες: (α) Ενασχόληση με Δίαιτα, (β) Προκατοχή με το Φαγητό και (γ) Σημαντικοί Άλλοι. Παράλληλα συνυπολογίστηκε ο Δείκτης Σωματικής Μάζας (ΔΣΜ). Τα αποτελέ- σματα έδειξαν ότι οι αθλήτριες με συνολική βαθμολογία πάνω ή κάτω από το σημείο διαχωρισμού του ΕΑΤ-13, είχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους στο Δείκτη Σωματικής Μάζας (t=-2.23, p=.02). Οι αθλήτριες των τριών αγωνισμάτων διέφεραν μεταξύ τους στην συνολική βαθμολογία του ΕΑΤ-13 (F=5.398, p=.007), με τις αθλήτριες της συγχρονισμένης (Μ=11.27) να έχουν υψηλότερα σκορ από την υδατοσφαίριση (Μ=7.26) και την κολύμβηση (Μ=7.00), ενώ τα δύο τελευταία αγωνίσματα δεν είχαν διαφορές μεταξύ τους. Τα τρία αγωνίσματα διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους στους παράγοντες του ΕΑΤ-13 και η post hoc διακριτή ανάλυση προσδιόρισε ότι οι παράγοντες Προκατοχή με το Φαγητό και Σημαντικοί Άλλοι διαχώρισαν σημαντικά τις τρεις ομάδες. Συνολικά φάνηκε ότι στην συγχρονισμένη κολύμβηση, όπου εμφανίζεται υψηλή ενασχόληση με το σωματικό βάρος και τη φιγούρα, για καλύτερες επιδόσεις από νεαρότερες ηλικίες, η προκατοχή με το φαγητό, η επίδραση των σημαντικών άλλων και συνολικά η τάση των αθλητριών να νοσήσουν από ΔΔ είναι εντονότερη συγκριτικά με τα άλλα αγωνίσματα του υγρού στίβου. Στο μέλλον, απαραίτητη κρίνεται η επανεξέταση διαφορετικών αθλημάτων που έχουν ενασχόληση με το σωματικό βάρος των αθλητών και αθλητριών, με στόχο τη δημιουργία βάσης δεδομένων για καλύτερη δυνατή αξιολόγησή τους.

Λέξεις κλειδιά: ψυχογενής ανορεξία, ψυχογενής βουλιμία, Κλίμακα Διατροφικών Στάσεων (ΕΑΤ-13), κολύμβηση, υδατοσφαίριση, συγχρονισμένη κολύμβηση, Δείκτης Σωματικής Μάζας