Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η μελέτη της επίδρασης ενός παρεμβατικού κινητικού προγράμματος το οποίο είχε στόχο τη βελτίωση της κίνησης παιδιών με διαταραχές του κινητικού συντονισμού. Το πρόγραμμα εφαρμόστηκε στο σχολικό περιβάλλον, κατά τη διάρκεια του μαθήματος της φυσικής αγωγής. Συμμετείχαν οκτώ μαθητές (n=4) και μαθήτριες (n=2)του δημοτικού σχολείου, ηλικίας 8-11 ετών, με ελαφρύτερες ή σοβαρότερες δυσλειτουργίες του κινητικού συντονισμού. Για την κινητική αξιολόγηση των παιδιών χρησιμοποιήθηκε το κινητικό τεστ Movement Assessment Battery for Children (Henderson & Sugden, 1992). Το παρεμβατικό πρόγραμμα ήταν προσανατολισμένο στη δεξιότητα και η προσέγγισή του ήταν γνωστική και κινητική. Το πρόγραμμα εξάσκησης είχε διάρκεια έξι εβδομάδες και συχνότητα δύο διδακτικές μονάδες την εβδομάδα. Στη διαδικασία της έρευνας συμμετείχαν δύο ομάδες ελέγχου. Η πρώτη ομάδα ελέγχου (ΟΕ1) αποτελούνταν από παιδιά που παρουσίαζαν κινητικές δυσκολίες αλλά δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα εξάσκησης, ενώ η δεύτερη ομάδα ελέγχου (ΟΕ2) αποτελούνταν από παιδιά που δεν παρουσίαζαν διαταραχές του κινητικού συντονισμού. Τα παιδιά και των δυο ομάδων ελέγχου ακολούθησαν μόνο το πρόγραμμα Φυσικής Αγωγής του σχολείου τους. Από τη σύγκριση μεταξύ της ομάδας εξάσκησης και των δύο ομάδων ελέγχου διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά της ομάδας εξάσκησης παρουσίασαν σημαντικότερη βελτίωση στις περισσότερες κινητικές δεξιότητες και στο γενικό κινητικό σκορ σε σχέση με τα παιδιά των δύο ομάδων ελέγχου. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας, είναι ενθαρρυντικά και δείχνουν ότι οι διαταραχές αυτής της μορφής μπορούν να αντιμετωπιστούν με εντατική εξάσκηση. Επιπλέον, φαίνεται πως ο χώρος του σχολείου αποτελεί ένα ιδανικό περιβάλλον για την εφαρμογή παρόμοιων προγραμμάτων, ενώ η επιμόρφωση των καθηγητών Φυσικής Αγωγής σε θέματα σχεδιασμού και εφαρμογής ανάλογων προγραμμάτων εξάσκησης κρίνεται επιτακτική.