Η εργασία αυτή είχε ως στόχο να διερευνήσει το βαθμό ασφάλειας ή ανασφάλειας που αντιλαμβάνονται νεαροί κατασκηνωτές σχετικά με τη δραστηριότητα της αναρρίχησης, καθώς και την επίδραση της ενασχόλησης τους με την αναρρίχηση στην αίσθηση αυτή. Συμμετείχαν 100 κατασκηνωτές, ηλικίας από 9 έως 15 ετών. Σκοπός της δραστηριότητας ήταν να φέρει τους κατασκηνωτές σε επαφή με το άθλημα της αναρρίχησης. Με την έναρξη της κατασκηνωτικής περιόδου, έγινε επίδειξη του εξοπλισμού και μια πρώτη επαφή με την πίστα αναρρίχησης. Ερωτηματολόγια μοιράστηκαν κατά την πρώτη επαφή και μετά από τρεις εβδομάδες όταν ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η αίσθηση ασφάλειας του δείγματος αυξήθηκε σημαντικά (p < .05) με την ολοκλήρωση της δραστηριότητας. Οι παράγοντες που συντέλεσαν στην αύξηση της αίσθησης ασφάλειας ήταν η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην ποιότητα του εξοπλισμού, στις ικανότητες του ασφαλιστή-εκπαιδευτή και στην καθοδήγηση που δίνεται από τον εκπαιδευτή. Οι παράγοντες αυτοί ερμηνεύονται στη συζήτηση ως προς τη σημασία που έχουν για την εκπαίδευση νεαρών κατασκηνωτών και νέων αναρριχητών, αλλά και ως προς τον ρόλο των εκπαιδευτών.