Ο σκοπός της εργασίας αυτής ήταν η διερεύνηση της πιθανότητας εφαρμογής επιλεγμένων κανόνων, μεθόδων και στρατηγικών της προσωποκεντρικής προσέγγισης (αυθεντικότητα, αποδοχή, ενσυναίσθηση) για τον έλεγχο του άγχους σε αθλητές. Οι συμμετέχοντες (τέσσερις άνδρες και τέσσερις γυναίκες) ήταν αθλητές στίβου ημιαντοχής. Το πρόγραμμα παρέμβασης (Π. Π.) που χρησιμοποιήθηκε διάρκειας οκτώ εβδομάδων με συνεδρίες των 50 λεπτών, μια φορά την εβδομάδα πριν την προπόνηση ή τον αγώνα, ήταν μια τροποποιημένη μορφή της προσωποκεντρικής προσέγγισης, που βασιζόταν στην θεωρία του Rogers. Το ερωτηματολόγιο MRF (Mental Readiness Form) χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση πριν και μετά την παρέμβαση. Στατιστικά σημαντικές διαφορές διαπιστώθηκαν ανάμεσα στην πρώτη (pre-test) και την δεύτερη μέτρηση (post-test) στους παράγοντες γνωστικό άγχος (p = .047) και αυτοπεποίθηση (p = .035), ενώ για τον παράγοντα άγχος κατάστασης δεν διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Με βάση τα αποτελέσματα φαίνεται, ότι η προσωποκεντρική προσέγγιση βοήθησε στον καλύτερο έλεγχο του άγχους προδιάθεσης, ενώ αντίθετα μειώθηκε η αυτοπεποίθηση των αθλητών. Μελλοντικές έρευνες θα πρέπει να διερευνήσουν την χρησιμοποίηση της προσωποκεντρικής προσέγγισης και σε άλλους τομείς στον αθλητισμό, όπως στον έλεγχο αρνητικών συναισθημάτων, στην επιθετικότητα, στη παρακίνηση κλπ.